صفی‌الدین اردبیلی: چهره اصیل تصوف آذربایجان

توضیحات محصول

کتاب حاضر مجموعه بررسی‌هایی است درباره زندگانی و حالات و سخنان و تعلیمات شیخ صفی‌الدین که براساس تحقیق در "صفوه الصفا "فراهم آمده است . "صفوه الصفا "کتابی است در مناقب شیخ صفی‌الدین، نوشته "ابن بزاز "که از مریدان و تربیت شدگان صدرالدین موسی ـ پسر و جانشین صفی ـ بود .او کتاب خود را در سال‌های 758و 759هجری با استفاده از روایت‌های صدرالدین و دیگر نزدیکان شیخ در یک مقدمه و دوازده باب نوشته است" .صفوه الصفا از یک سو سرچشمه همه آگاهی‌های ما درباره نیای خاندان صفوی است و از سوی دیگر بیانگر اوضاع اجتماعی و سیاسی آذربایجان در قرن هشتم بوده و سرشار از روایاتی گرانبها در باب باورها و اعتقادات و آداب و رسوم و معیشت و حرفه‌های رایج در میان توده مردم است که در دیگر کتاب‌ها نظیرش را کمتر می‌توان یافت ."تحقیق حاضر در چهار بخش و یک پیوست تدوین شده است .بخش اول روایت کوتاهی است درباره پیشینه تصوف آذربایجان که برای آشنایی اجمالی با اوضاع فرهنگی و سابقه صوفیگری در محیط زندگی شیخ صفی ضروری می‌نماید . بخش‌های دوم و سوم شامل بررسی‌هایی است درباره جنبه‌های گوناگون زندگی، شخصیت، حالات و سخنان و ویژگی‌های طریقه شیخ که بخش اول احوال شیخ از کودکی تا مسند ارشاد را در بر می‌گیرد و بخش سوم سال‌های ارشاد و تربیت را شامل می‌شود .در بخش سوم درباره طریقه شیخ، سیرت شیخ و تعلیمات اخلاقی و اجتماعی او، میزان تحصیلات، رابطه شیخ با مراکز قدرت و رجال حکومت، سازمان خلفا و مریدان شیخ، کرامات شیخ، رقیبان و مخالفان شیخ صحبت شده است .بخش چهارم گزیده‌ای از "کلمات و تحقیقات "شیخ صفی است که توضیحات و تعلیقاتی را نیز به همراه دارد .در قسمت "پیوست"، فرهنگی مختصر از نوادر واژه‌ها و ترکیب‌ها و اصطلاحات به کار رفته در متن صفوه الصفا ـ که نشانگر ویژگی‌های زبان فارسی رایج در میان اهل قلم و درس خوانده‌های آذربایجان آن روزگار است ـ فراهم آمده است .صفحات پایانی به نمایه اسامی اختصاص دارد .