شفاعت در قرآن و حدیث و بحثی درباره زیارت

توضیحات محصول

شفاعت در قرآن و حدیث و بحثی درباره زیارت پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله) و جانشینان راستین وى به پیروى از قرآن مجید، موضوع شفاعت را در سخنان خود یاد کرده و آن را به صورت یک اصل مسلّم اسلامى که داراى حدود و شرایطى مى‌باشد، بیان نموده‌اند. روایات مربوط به شفاعت بسیار است و ما در این بخش فقط یک صد حدیث از احادیث این باب را انتخاب و نقل کرده‌ایم و چون این روایات از نظر اثبات اصل شفاعت، متواتر و قطعى است دیگر نیازى ندارد که در اسناد آن بحث و گفتگو کنیم، آرى اگر روایتى داراى نکته‌اى باشد که در دیگر احادیث موجود نباشد، اثبات آن نکته به اثبات صحت سند آن روایت بستگى خواهد داشت. از این صد روایت، چهل و پنج روایت را از کتاب‌هاى اهل تسنن که همه آنها از پیامبر گرامى (صلی الله علیه و آله) نقل شده و پنجاه و پنج روایت دیگر را از کتاب‌هاى شیعه که از پیامبر گرامى (صلی الله علیه و آله) و امیرمؤمنان و فرزندان معصوم او : روایت شده است. برشی از کتاب: توبه و بازگشت به خدا حضرت على(علیه السلام) مى‌فرماید: « لاشفیع انجح من التوبه لاشافع انجح» من الاعتذار، لا شفیع انجح من الاستغفار شفاعت کننده‌اى براى انسان بهتر از توبه و استغفار و پوزش‌طلبى نیست. از این قبیل روایات بخوبى استفاده مى‌شود که انسان بیش از هر چیز باید در اطاعت خدا بکوشد و اگر گناهى از او سر زده است به توبه و استغفار بپردازد و عمل خویش را بزرگترین شفاعت کننده خود بداند نه این که به بهانه اعتقاد به شفاعت، خود را به گناه آلوده ساخته و در انجام وظایف دینى کوتاهى کند. 3 ـ رسول گرامى اسلام صلی الله علیه و آله قرآن مجید خطاب به رسول گرامى (صلی الله علیه و آله) نموده و مى‌فرماید: ( وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى در روز قیامت آنقدر پروردگار تو به تو عطا مى‌کند و گنهکاران را به تو مى‌بخشد) که راضى و خوشنود گردى». و نیز قرآن مجید خطاب به آن حضرت کرده و مى‌فرماید : ( وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَهً لَّکَ عَسَى أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامآ مَّحْمُودآ بخشى از شب را با خواندن نماز نافله بیدار باش تا پروردگارت تو را به مقام شفاعت برانگیزد»