گروه موسیقی پشه بند 2: موش مرده ی خیس

توضیحات محصول

بخشی از کتاب موش مرده ی خیس پنج دقیقه بعد، زنگ خورده بود و دوباره رفته بودیم سر کلاس؛ اما همان پنج دقیقه برای اینکه باعث شود هیچ‌چیزی از درس را نفهمیم کافی بود. آراد در آن پنج دقیقه درحالی‌که مثل یک سیرابی چروکیده در خودش جمع شده بود، اعتراف کرده بود که هیچ‌کس دوستش ندارد؛ نه فقط در مدرسه، در کل دنیا، حتی پسرعموی بزرگ‌تَرش. آراد گفته بود که از پیش‌دبستانی تا حالا هیچ دوست صمیمی‌ای نداشته است و هروقت با کسی دوست شده، دوستش ولش کرده و رفته با یکی دیگر دوست شده است. آراد گفته بود که بی‌دوستی خیلی وحشتناک است، مخصوصاً وقتی همه بادوست هستند. آراد گفته بود که یکی از بدشانس‌ترین بچه‌هایی است که در کره‌ی زمین زندگی می‌کنند و مطمئن است تا آخر عمر بدون دوست می‌ماند. همه‌ی این‌ها را گفته بود؛ چون دو هفته قبل احساس کرده بود بالاخره برای اولین بار در عمرش دوست صمیمی پیدا کرده است؛ اما امروز دوستش باهاش دعوا و ولش کرده بود. هادی تا حرف‌های آراد را شنیده بود، گفته بود: «خُب ما کمکت می‌کنیم که بتونی یه دوست درست‌وحسابی پیدا کنی.» آراد هم گفته بود که تا اینجا نصف بچه‌های کلاس را امتحان کرده است؛ اما از هیچ‌کدامشان دوست درست‌وحسابی درنیامده است.