گفتگو در کاتدرال

توضیحات محصول

این اثر، بازنمایی از سیمای آمریکای لاتین در قالب رمان است. "در این رمان، دو چیز بیش‌ از هرچیز دیگر، توجه خواننده را جلب می‌کند. نخست، وسعت دامنه‌ی آن و دربرگرفتن رویدادها و شخصیت‌های متعدد است و دیگر ساختار پیچیده‌اش. زمینه‌ی کار "بارگاس یوسا" در این رمان، هم‌چون اغلب آثار دیگرش، بخشی از تاریخ معاصر "پرو" است که از دوران دیکتاتوری ژنرال "مانوئل اودریا" (56 - 1948) تا حکومت "ویکتوربلائنده" در اوایل دهه‌ 1960 را دربرمی‌گیرد. او در این محدوده‌ی زمانی، کلاف زندگی ده‌ها شخصیت از بالاترین مقام‌های اولیگارشی حاکم تا روسپیان و پااندازان و لومپن‌ها را می‌گشاید و تصویری همه‌چانبه از سیمای پرو به دست می‌دهد. ساخت اصلی داستان بر گفت ‌و گوها استوار است؛ سه گفت‌وگوی اصلی و یک تک‌گویی همراه با چند گفت‌وگوی فرعی دیگر. روایت‌های پراکنده‌ای نیز در کتاب گفت ‌و گوها جای گرفته است که اغلب از زبان شخصیت‌هاست و نه یک راوی واحد یا ناظری بیرون از متن اصلی داستان". داستان با دیدار دو شخصیت اصلی کتاب با نام‌های "سانتیاگو زاولا" و "آمبروسیوپرادو" و شرح مقدمات گفت‌ و گوی آن‌ها در میخانه‌ای به نام "کاتدرال" آغاز می‌شود و این گفت ‌و گو در سرتاسر کتاب ادامه دارد و هم‌چون رشته‌ای ماجراهای پراکنده را به هم پیوند می‌دهد. بقیه‌ فصل‌های کتاب، گویی تا اندازه‌ای تکه‌هایی از همین‌ گفت ‌و گو میان این دو نفر است. دیگر گفت‌وگوها که نسبت به این گفت‌ و گو در گذشته‌ای دورتر روی داده‌اند، میان آدم‌هایی است که روابطی مستقیم یا غیر مستقیم با این دو دارند. در کتاب آمده است: "گفت و گو در کاتدرال را در عین حال می‌توان رمانی درباره‌ دیکتاتوری در آمریکای لاتین دانست که در آن جنبه‌ی سیاسی ماجراها با ظرافت و اصالتی خالص طرح شده است. بسیاری از منتقدان، این کتاب را از این لحاظ با آثاری چون "آقای رئیس جمهور" اثر استوریاس"، "پاییز پدرسالار" اثر مارکز، و "من، من عالیجاه" اثر روئا باستوس هم‌سنگ می‌دانند، اما تفاوت این رمان با کتاب‌های نام‌برده این است که "بارگاس یوسا" به جای آن که به شخص دیکتاتور بپردازد و او را محور اصلی داستان قرار دهد، سراپای جامعه‌ی دیکتاتورزده را می‌کاود و سیمای هولناک لیما ـ یا پرو، یا آمریکای لاتین ـ را پیش چشم خواننده می‌نهد؛ جامعه‌ای که در آن همه‌ی آمدمها، حتی آنان که خود، کارگزار دیکتاتوری‌اند، هر یک "جایی در طول این خط" خود را تباه شده می‌یابند و از این دام چاله راهی جز به سوی شکست نمی‌برند".